قصد دوگانه یا همان Dual Intent زمانی وجود دارد که یک تبعه خارجی در کانادا برای اقامت دائم اپلای کرده یا ممکن است اپلای کند اما در عین حال جهت ورود به کانادا برای اقامت موقت برای ویزای توریستی کانادا، ویزای تحصیلی کانادا یا ویزای کار کانادا هم اپلای کرده است.
در پنجم آوریل اداره مهاجرت کانادا دستورالعمل‌های برنامه خود را در مورد نحوه رسیدگی به پرونده افراد دارای قصد دوگانه یا dual intent برای کارکنانش به‌روزرسانی کرد. این تجدید نظر در مورد دستورالعمل‌های قصد دوگانه یعنی اداره مهاجرت، داشتن دو قصد یکی برای اقامت موقت و دیگری اقامت دائم را قانونی می‌داند. داشتن هر دو قصد در واقع مکمل یکدیگرند نه متضاد هم.
زیربخش فرعی 22(2) قانون حفاظت از پناهندگان و مهاجرت (IRPA) بیان می‌کند که قصد تبعه خارجی برای اقامت دائم مانع از اقامت موقت وی نمی‌شود مادامی که آفیسر اداره مهاجرت قانع شود که در پایان دوره اقامت مجاز کانادا را ترک خواهد کرد.
دستورالعمل‌های به‌روزرسانی شده شامل بخشی در مورد برنامه‌های اقامت موقت به اقامت دائم نیز هستند که به آفیسر اداره مهاجرت یادآوری می‌کند کانادا فعالانه این برنامه‌ها را برای اتباع خارجی تبلیغ می‌کند و سابقه کار در کانادا برای اسکان موفقیت آمیز در کانادا ضروری است.
به مسیرهای تسهیل کننده که به جذب مقیمان موقتی که به مهارت مورد نیاز و تجربه ضروری متکی هستند می‌توان به برنامه پرستار خانگی کانادا Caregiver Pilot، تجربه کانادایی و پایلوت کشاورزی و مواد غذایی Agri-Food Pilot به عنوان مسیرهای اقامت دائم اشاره کرد. سایر برنامه‌ها به متقاضیانی که سابقه کار و تحصیل در کانادا دارند امتیازهای اضافی می‌دهند.
در مورد درخواست‌های استادی پرمیت، آفیسرها باید این را در نظر بگیرند که کانادا فعالانه مسیرهای اقامت دائم تحصیلی – کاری را برای دانشجویان بالقوه تبلیغ می‌کند و این دانشجویان تشویق می‌شوند که تمایل خود را برای مهاجرت دائمی به کانادا ابراز کنند.
آفیسرهای اداره مهاجرت چگونه قصد دوگانه را ارزیابی می‌کنند؟
برای اینکه درخواست اقامت موقت تأیید شود، آفیسر باید قانع شود که متقاضی واقعاً قصد ترک کانادا را در انتهای دوره اقامت مجاز خود دارد. در ارزیابی این نکته، شرایط فردی متقاضی باید بررسی شوند. آفیسر موارد زیر و سایر نکات را ممکن است در نظر گیرد:
- طول مدتی که متقاضی در کانادا سپری خواهد کرد؛
- تمکن مالی؛
- تعلقات و وابستگی‌هایی که او را مجبور به بازگشت به وطنش می‌کند؛
- هدف از اقامت موقت در کانادا؛
- اعتبار مدارک و اطلاعات ارائه شده؛
- سابقه رعایت مقررات اداره مهاجرت و IRPR که در مورد مقیمان موقت به کار می‌رود (توریست‌ها، دانشجویان و نیروی کار) و نیز اطلاعات بیومتریک و بیوگرافیک.
دستورالعمل‌ها بیان کرده که ارزیابی درخواست یک متقاضی که قصد دوگانه دارد باید مانند ارزیابی سایر پرونده‌های اقامت موقت بررسی شود. هر متقاضی باید از ارزیابی منصفانه و فردی مبتنی بر زمینه درخواستش بهره‌مند شود.
متقاضی نیز حق یک تصمیم گیری بی طرف و منصفانه را دارد. دادگاه‌ها بیان کرده‌اند که آفیسر باید از امکان یا تصور تبعیض جلوگیری کنند. مثال‌هایی از تبعیض به این صورت خواهد بود که متقاضی با داشتن پرونده باز اقامت دائم، بیشتر از مدت زمان مجاز خود در کانادا می‌ماند.
