در تاریخ ۱۴ فوریه ۲۰۲۲ جدیدترین برنامه سطوح مهاجرت کانادا اعلام خواهد شد. این اولین برنامه سطوح مهاجرت از اکتبر ۲۰۲۰ خواهد بود.
دولت کانادا در ماه فوریه برنامه سطوح مهاجرت سال‌های ۲۰۲۲-۲۰۲۴ را منتشر خواهد کرد.
در این اعلامیه اهداف مهاجرتی کانادا برای سال جاری و دو سال بعد از آن و نیز تعداد مهاجران جدیدی که کانادا از طریق برنامه‌های مهاجرت به کانادا نظیر دسته اقتصادی، خانوادگی و بشردوستانه جذب خواهد کرد اعلام خواهد شد. بعد از اکتبر ۲۰۲۰ که کانادا اعلام کرد سالانه بیش از ۴۰۰,۰۰۰ مهاجر را جذب خواهد کرد، یا به عبارتی هر سال ۴۰,۰۰۰ مهاجر بیشتر از سال قبلی خواهد پذیرفت، این اولین اعلامیه خواهد بود.
به موجب قانون اصلی مهاجرتی کانادا، که قانون صیانت از مهاجرت و پناهجویان (ایرپا – IRPA) نام دارد، دولت فدرال باید این اعلامیه را اول نوامبر هر سال که پارلمان جلسه دارد اعلام کند. اگر پارلمان جلسه نداشته باشد، اعلامیه باید ظرف ۳۰ روز پس از برگزاری مجدد جلسه پارلمان انجام شود.
این اطلاعیه معمولا اول نوامبر هر سال منتشر می‌شود اما در سال ۲۰۲۱ این اتفاق نیفتاد چرا که دولت کانادا به خاطر انتخابات سپتامبر، پارلمان را منحل کرد. پس از انتخابات، جلسه جدید پارلمان در ۲۲ نوامبر برگزار شد.
پارلمان تا قبل از تعطیلات به مدت ۱۹ روز فعالیت داشته است. از ۳۱ ژانویه دوباره جلسات پارلمان برگزار خواهد شد و این بدین معناست که وزیر مهاجرت کانادا، شان فریزر باید سطوح جدید مهاجرت را نهایتا تا دوشنبه ۱۴ فوریه به پارلمان ببرد.
باید توجه کرد که دولت کانادا به احتمال خیلی زیاد تا اول نوامبر سال جاری، دومین برنامه سطوح مهاجرت را هم اعلام خواهد کرد. برنامه سطوح مهاجرت ۲۰۲۳-۲۰۲۵ به صورت مرتب زمانبندی خواهد شد و طبق برنامه، اعلان خواهد شد مگر اینکه دولت کانادا تصمیم بگیرد برای دومین سال پیاپی، انتخاباتی برگزار کند که بعید است.
به موجب برنامه سطوح مهاجرت کنونی برای سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۲۳ اداره مهاجرت قصد دارد امسال از ۴۱۱,۰۰۰ مقیم دائم جدید استقبال کند. در سال ۲۰۲۱ اداره مهاجرت کانادا به هدف خود در جذب ۴۰۱,۰۰۰ مهاجر که بالاترین رقم در تاریخ کاناداست رسید. اداره مهاجرت کانادا اهداف مهاجرتی سال پیش را در گیرودار پاندمی کرونا وضع کرد و تمرکز خود را منحصرا بر اعطای اقامت دائم به افراد ساکن داخل کانادا معطوف کرد.
به موجب برنامه کنونی، کانادا قصد دارد ۲۴۱,۵۰۰ مهاجر گروه اقتصادی/کاری را از طریق اکسپرس انتری، برنامه مهاجرت استانی، برنامه‌های مهاجرتی کبک و سایر مسیرهای مهاجرتی جذب کند. این ۵۹ درصد اهداف مهاجرتی کانادا را در بر می‌گیرد.
اداره مهاجرت کانادا همچنین قصد دارد از طریق ویزای اسپانسرشیپ برای همسران، والدین و فرزندان و نیز برنامه والدین و پدر/مادربزرگ‌ها ۱۰۳,۵۰۰ مهاجر در گروه خانوادگی را جذب کند.
کانادا باقی ۶۶,۰۰۰ مهاجر یا ۱۵ درصد دیگر را هم به دلایل بشردوستانه و پناهندگی جذب خواهد کرد.
این اعداد و نسبت‌ها از اوایل دهه ۹۰ میلادی پابرجا بوده است؛ یعنی زمانی که دولت کانادا تصمیم گرفت تمرکز خود را بر جذب مهاجران اقتصادی و کاری معطوف کند و چالش‌های اقتصادی و مالی ناشی از پیری جمعیت و کاهش نرخ زاد و ولد خود را بر طرف کند.
اما آنچه که ممکن است تغییر کند، تعداد کل مهاجرانی است که کانادا در سال‌های آینده ممکن است بخواهد جذب کند. از یک سو دولت کانادا ممکن است از همین اهداف کنونی بلند پروازانه خود در جذب مهاجر راضی باشد و نخواهد تغییری در آن ایجاد کند. این بدین معناست که اکنون که عدد پایه بیش از ۴۰۰,۰۰۰ مهاجر در سال است، صرفا نرخ سالانه مهاجران را آهسته افزایش خواهد داد. به عنوان مقایسه، نرخ پایه برای جذب مهاجر در سال تا سال ۲۰۱۶ حدود ۲۵۰,۰۰۰ نفر بوده است. نکته دیگر که باید در نظر گرفت این است که دولت کانادا ممکن است برای اینکه بتواند به درخواست‌های تلنبارشده اقامت دائم و موقت که اکنون ۱.۸ میلیون است رسیدگی کند، افزایش قابل توجهی در نرخ پایه ایجاد نکند.
از سوی دیگر فریزر گفته است که افزایش اهداف مهاجرتی به بازخوردی بستگی دارد که از ذینفعان دریافت خواهد کرد. وزیر مهاجرت کانادا گفته است که به نظرات جوامع و کارفرمایان گوش خواهد داد تا ببیند که آیا تمایلی به استقبال از مهاجران بیشتر دارند یا خیر.
ممکن است استدلال شود که اهداف مهاجرتی کانادا همین حالا هم بالاست و دولت بهتر است بنا به دلایلی دیگر آن را افزایش ندهد. یکی از آن دلایل درخواست‌های تلنبارشده ای است که باید به آن‌ها رسیدگی شود. مسئله دیگر به معضلات مسکن مقرون به صرفه جوامع گوناگون در سراسر کانادا مربوط می‌شود. ضمن ایکنه استقبال از مهاجران در دوره‌های رکود اقتصادی باعث شده چشم انداز تازه واردان در بازار کار کانادا روشن نباشد.
از سوی دیگر مدافعان افزایش سطح جذب مهاجر ممکن است استدلال کنند که کانادا باید برای پشتیبانی از ترمیم مالی و اقتصادی خود در دوران پساکرونا از مهاجران بیشتری استقبال کند و کانادا برای برطرف کردن مشکل کمبود نیروی کار به مهاجران بیشتری نیاز دارد. نیاز به سطح بالاتر مهاجران را ممکن است به دلایلی نظیر اینکه اداره مهاجرت کانادا سریعتر خواهد توانست درخواست‌های تلنبارشده را رسیدگی کند، توجیه نمود. علاوه بر این، برای رسیدن به هدف کانادا در اسکان ۴۰,۰۰۰ پناهجوی افغان، افزایش سطح مهاجرت ممکن است ضروری باشد.
آنچه که فعلا قطعی است این است که تا ۱۴ فوریه که روز اعلان برنامه سطوح مهاجرت چندساله کاناداست، زمان زیادی باقی نمانده و همه چیز مشخص خواهد شد.
